Toevallig las ik deze quote die erg toepasselijk is op mijn allereerste post, namelijk:
Whatever you want in life, start today.
Not tomorrow - today.
Let it be a small beginning - a tiny beginning.
Your happiness depends on starting today - every day.
- Jonathan Lockwood Huie
Not tomorrow - today.
Let it be a small beginning - a tiny beginning.
Your happiness depends on starting today - every day.
- Jonathan Lockwood Huie
[Mocht je engels niet zo sterk zijn, een snelle vertalinkje van mij: Wat je ook wil in het leven, begin vandaag. Niet morgen - vandaag. Laat het een klein begin zijn - een heel klein begin. Je geluk zou vanaf vandaag kunnen beginnen, elke dag weer]
En gelijk heeft deze man! Ik ben een lui persoon, zoals me moeder dat maar al te graag herhaalt... en stel daarom ook altijd uit. Dan bedoelt deze meneer het waarschijnlijk niet zoals ik het opvat en heeft hij het over je leven verbeteren en veranderen. Maar goed ik ga mijn leven ook verbeteren als ik minder uit ga stellen toch? Want waarom doe ik dat toch steeds?!
Stel ik moet een opstel inleveren morgen, dan stel ik dat altijd net zo lang uit tot de tijd begint te tikken.
Tot ik met hoge snelheid op mijn toetsenbord zenuwachtig begin te tikken,
totdat het buiten zo donker is dat ieder ander denkt 'het is tijd om te slapen'.
Tot mijn ogen bijna dichtvallen. Elke keer weer.
Het is de tijdsdruk die het hem doet. Die ervoor zorgt dat ik om 11 uur 's avonds pas ga beginnen aan mijn opstel, om vervolgens om 4 uur 's ochtends pas naar bed te gaan omdat het dan klaar is. Zelfs de eerste 2 uur vanaf mijn begintijd wordt namelijk vaak op Facebook(chat) of Whatsapp doorgebracht... *schaam, schaam* Helemaal vermoeid en uitgeput, hoorde vandaag nog dat een mens eigenlijk 16 uur wakker mag blijven voor deze zal slapen (geen idee of het waar is?), val ik meteen in slaap. TRRINNGGG TRINGGG TRIIIINNNGG! Het lijkt alsof ik maar 5 minuten heb gelegen, maar het is alweer 8 uur. Ohnee, ik kom te laat! Spring uit bed en in 10 minuten heb ik me tanden gepoetst, make-up gedaan, omgekleed. Ik ren, nee wat zeg ik! Ik storm naar beneden en spring op mijn fiets. Vaak kom ik net voor de bel binnen, soms 1 minuut later en dan is dat balen want dan mag ik me alweer melden bij de receptie. Dat de receptioniste je naam al noemt voor je je boekje (die getekend moet worden bij afwezigheid) hebt gegeven, zegt al niet veel goeds. Dat ze al zuchtend je smoesjes slikken ook niet. Maar goed ik kom er nu nog wel mee weg... Vanmorgen heb ik mijn laatste waarschuwing gekregen...
Laten we erop houden dat het een gewoonte is van de jeugd van tegenwoordig, die bijna onmogelijk te veranderen is.
Een andere mooie quote die ik heb gelezen:
Only put off until tomorrow
what you are willing to die having left undone.
- Pablo Picasso
what you are willing to die having left undone.
- Pablo Picasso
Hmmm... Het kan me niks schelen dat mijn huiswerk niet af is als ik morgen toch ga sterven... Maar het is wel een mooie quote, maar alleen in associatie met andere onderwerpen dan huiswerk en opstellen!
